COMEMORAÇÃO
Cor: Preto
RITOS INICIAIS
1. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.
CÂNTICO DE ENTRADA
VOU LHES PREPARAR NO CÉU UM BOM LUGAR
NA CASA PATERNA TENHO MUITAS MORADAS
CREIAM, POIS, EM MIM EU VIM PARA SALVAR
E AO CÉU LEVAR QUEM AQUI APRENDEU A AMAR
NÓS CREMOS, SIM EM TI, JESUS!
SERÁS, ENFIM A NOSSA LUZ!
SIM, EU VOLTAREI E ENTÃO RECOLHEREI
O AMOR, A ACOLHIDA QUE ME DERAM EM VIDA
ONDE EU ESTIVER COMIGO QUERO TER
OS QUE MEU PAI ME ENTREGOU E POR MIM AMOU
MAS SERIA EM VÃO O CÉU IMAGINAR
POIS NADA NO MUNDO É ASSIM TÃO PROFUNDO
QUANDO ELE CHEGAR E TUDO RENOVAR
VOCÊS, ENTÃO, GOZARÃO DA TOTAL VISÃO
SAUDAÇÃO
2. Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração e, se for oportuno, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras.
Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.
O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: Pax vobis.
Ass: Et cum spiritu tuo.
3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.
Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.
O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: Pax vobis.
Ass: Et cum spiritu tuo.
3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.
ATO PENITENCIAL
Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres: Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.
Pres: Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.
Pres: Qui missus es sanáre contrítos corde: Kyrie, eléison.
Pres: Kýrie, eléison.
Pres: Qui peccatóres vocáre venísti: Christe, eléison.
Ass: Christe, eléison.
Pres: Qui ad déxteram Patris sedes, ad interpellándum pro nobis: Kyrie, eléison.
Pres: Kýrie, eléison.
Pres.: Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
Ass.: Amen.
ORAÇÃO DO DIA
Pres: Oremus.
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração;
Deus, qui Unigénitum tuum, devícta morte, ad caeléstia transíre fecísti, concéde fámulis tuis, ut, huius vitae mortalitáte devícta, te conditórem et redemptórem possint perpétuo contemplári. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amen.
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração;
Deus, qui Unigénitum tuum, devícta morte, ad caeléstia transíre fecísti, concéde fámulis tuis, ut, huius vitae mortalitáte devícta, te conditórem et redemptórem possint perpétuo contemplári. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amen.
PRIMEIRA LEITURA
(Jó 19, 1. 23-27a)
5. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
Leitor: Leitura do Livro de Jó.
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.
Leitor: Leitura do Livro de Jó.
Jó tomou a palavra e disse: “Gostaria que minhas palavras fossem escritas e gravadas numa inscrição com ponteiro de ferro e com chumbo, cravadas na rocha para sempre! Eu sei que o meu redentor está vivo e que, por último, se levantará sobre o pó; e depois que tiverem destruído esta minha pele, na minha carne, verei a Deus. Eu mesmo o verei, meus olhos o contemplarão, e não os olhos de outros”
Ao final acrescenta:Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.
SALMO RESPONSORIAL
(Sl 26)
6. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.
Salmista: SEI QUE A BONDADE DO SENHOR EU HEI DE VER NA TERRA DOS VIVENTES.
Ass: SEI QUE A BONDADE DO SENHOR EU HEI DE VER NA TERRA DOS VIVENTES.
— O SENHOR É MINHA LUZ E SALVAÇÃO; DE QUEM EU TEREI MEDO?
O SENHOR É A PROTEÇÃO DA MINHA VIDA; PERANTE QUEM EU TREMEREI?
— AO SENHOR EU PEÇO APENAS UMA COISA, E É SÓ ISTO QUE EU DESEJO:
HABITAR NO SANTUÁRIO DO SENHOR POR TODA A MINHA VIDA;
SABOREAR A SUAVIDADE DO SENHOR E CONTEMPLÁ-LO NO SEU TEMPLO.
— Ó SENHOR, OUVI A VOZ DO MEU APELO, ATENDEI POR COMPAIXÃO!
É VOSSA FACE QUE EU PROCURO. NÃO AFASTEIS EM VOSSA IRA
O VOSSO SERVO, SOIS VÓS O MEU AUXÍLIO!
— SEI QUE A BONDADE DO SENHOR EU HEI DE VER NA TERRA DOS VIVENTES.
ESPERA NO SENHOR E TEM CORAGEM, ESPERA NO SENHOR!
SEGUNDA LEITURA
(Rm 8, 31b-35. 37-39)
5. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
Leitor: Leitura da Carta de São Paulo aos Romanos.
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.
Leitor: Leitura da Carta de São Paulo aos Romanos.
Irmãos: Se Deus é por nós, quem será contra nós? Deus, que não poupou seu próprio Filho, mas o entregou por todos nós, como não nos daria tudo junto com ele? Quem acusará os escolhidos de Deus? Deus, que os declara justos? Quem condenará? Jesus Cristo, que morreu, mais ainda, que ressuscitou, e está, à direita de Deus, intercedendo por nós? Quem nos separará do amor de Cristo? Tribulação? Angústia? Perseguição? Fome? Nudez? Perigo? Espada? Mas, em tudo isso, somos mais que vencedores, graças àquele que nos amou! Tenho a certeza que nem a morte, nem a vida, nem os anjos, nem os poderes celestiais, nem o presente nem o futuro, nem as forças cósmicas, nem a altura, nem a profundeza, nem outra criatura qualquer será capaz de nos separar do amor de Deus por nós, manifestado em Cristo Jesus, nosso Senhor.
Ao final acrescenta:Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.
ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
7. Segue-se o Aleluia ou outro canto.ALELUIA, ALELUIA, ALELU-U-IA!
BENDITOS DO PAI, SE APOSSAI-VOS DO REINO,
QUE FOI PREPARADO BEM DESDE O COMEÇO!
ALELUIA, ALELUIA, ALELU-U-IA!
8. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Iube, domne, benedicere.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne et competenter annunties Evangelium suum: in nomine Patris, et Filii, + et Spiritus Sancti.
O diácono responde:
Diác: Amen.
Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Pres: Munda cor meum ac labia mea, omnipotens Deus, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare.
EVANGELHO
(Lc 6, 12-19)
9. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Lectio sancti Evangelii secundum Ioannem.
Ass: Gloria tibi, Domine
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naquele tempo, disse Jesus às multidões: “Todos os que o Pai me confia virão a mim, e quando vierem, não os afastarei. Pois eu desci do céu não para fazer a minha vontade, mas a vontade daquele que me enviou. E esta é a vontade daquele que me enviou: que eu não perca nenhum daqueles que ele me deu, mas os ressuscite no último dia. Pois esta é a vontade do meu Pai: que toda pessoa que vê o Filho e nele crê tenha a vida eterna. E eu o ressuscitarei no último dia”.
Diác ou Sac: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Lectio sancti Evangelii secundum Ioannem.
Ass: Gloria tibi, Domine
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naquele tempo, disse Jesus às multidões: “Todos os que o Pai me confia virão a mim, e quando vierem, não os afastarei. Pois eu desci do céu não para fazer a minha vontade, mas a vontade daquele que me enviou. E esta é a vontade daquele que me enviou: que eu não perca nenhum daqueles que ele me deu, mas os ressuscite no último dia. Pois esta é a vontade do meu Pai: que toda pessoa que vê o Filho e nele crê tenha a vida eterna. E eu o ressuscitarei no último dia”.
10. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
O povo aclama:
Ass: Laus tibi, Christe.
Diác ou Sac: Verbum Domini.
O povo aclama:
Ass: Laus tibi, Christe.
HOMILIA
11. Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.ORAÇÃO DOS FIÉIS PARA MISSA DOS FIÉIS DEFUNTOS.
Pres: Deum Patrem omnipoténtem, qui Christum Fílium suum suscitávit a mórtuis, pro salúte vivórum atque mortuórum fidéliter invocémus.
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Leitor: Ut pópulum christiánum in fide et unitáte stabíliat, Dóminum deprecémur.
T.
Leitor: Ut ab omni bellórum nequítia orbem éruat univérsum, Dóminum deprecémur.
T.
Leitor: Ut frátribus qui carent ópere, victu vel tecto, se patrem dignétur osténdere, Dóminum deprecémur.
T.
Leitor: Ut eum, qui manducávit Corpus Christi, panem vitae aetérnae, resúscitet in novíssimo die, Dóminum deprecémur.
T.
Pres: Animábus, quaesumus, Dómine, famulórum tuórum orátio profíciat supplicántium, ut eas et a peccátis ómnibus éxuas, et tuae redemptiónis fácias esse partícipes. Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.
OFERTÓRIO
12. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice e o missal.
CÂNTICO DAS OFERENDAS
SENHOR JESUS CRISTO, REI DA GLÓRIA,
LIVRAI AS ALMAS DE TODOS OS FIÉIS DEFUNTOS DAS PENAS DO INFERNO
E DO ABISMO PROFUNDO: LIVRAI-AS DA BOCA DO LEÃO,
NÃO AS ABSORVA O TÁRTARO, NEM CAIAM NAS TREVAS.
MAS QUE O VOSSO PORTA-BANDEIRA, SÃO MIGUEL,AS LEVE À SANTA LUZ:
QUE OUTRORA PROMETESTES A ABRAÃO E À SUA POSTERIDADE.
NÓS VOS OFERECEMOS, SENHOR, VÍTIMAS E PRECES DE LOUVOR;
TOMAI-AS POR ESSAS ALMAS QUE HOJE FAZEMOS MEMÓRIA:
FAZEI-AS, SENHOR, PASSAR DA MORTE À VIDA, QUE OUTRORA
PROMETESTES À ABRAÃO E À SUA POSTERIDADE.
14. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.
Se não houver canto ao ofertório o povo acrescenta a aclamação:
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
15. Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal. O diácono ou o sacerdote derrama vinho e um pouco d´água no cálice, rezando em silêncio:
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.
16. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
Coloca o cálice sobre o corporal.
17. O sacerdote, inclinado, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.
18. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
19. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.
ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
20. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.Ass: Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.
21. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas:
Pres: Hóstias, quaesumus, Dómine, quas tibi pro animábus famulórum tuórum offérimus, propitiátus inténde, ut, quibus fídei christiánae méritum contulísti, dones et praemium. Per Christum, Dominum nostrum.
21. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas:
Pres: Hóstias, quaesumus, Dómine, quas tibi pro animábus famulórum tuórum offérimus, propitiátus inténde, ut, quibus fídei christiánae méritum contulísti, dones et praemium. Per Christum, Dominum nostrum.
O povo aclama:
Ass: Amen.
Ass: Amen.
PREFÁCIO DOS FIÉIS DEFUNTOS I
(De spe resurrectionis in Christo)
Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus: per Christum Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátae resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat certa moriéndi condício, eósdem consolétur futúrae immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur, et, dissolúta terréstris huius incolátus domo, aetérna in caelis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia caeléstis exércitus, hymnum glóriae tuae cánimus, sine fine dicéntes:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus: per Christum Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátae resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat certa moriéndi condício, eósdem consolétur futúrae immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur, et, dissolúta terréstris huius incolátus domo, aetérna in caelis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia caeléstis exércitus, hymnum glóriae tuae cánimus, sine fine dicéntes:
Ass: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt cæli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis. Benedictus qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis.
CANON ROMANUS
35. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Te igitur, clementíssime Pater, per Iesum Christum, Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus,
une as mãos e traça o sinal da cruz sore o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
uti accepta habeas signat semel super panem et calicem simul, dicens: et benedicas + haec dona, haec múnera, haec sancta sacrifícia illibata,
O sacerdote, de braços abertos, prossegue:
In primis, quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta catholica: quam pacificare, custodire, adunare et regere digneris toto orbe terrarum: una cum me, indignus servus tuis, et omnibus orthodoxis atque catholicae et apostolicae fidei cultoribus.
Memento dos vivos
1C: Memento, Domine, famulorum famularumque tuarum,
une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suæ: tibique reddunt vota sua æterno Deo, vivo et vero.
"Infra actionem"
2C: Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosæ semper Virginis Mariæ, Genetricis Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreæ, Iacobi, Ioannis, Thomæ, Iacobi, Philippi, Bartholomǽi, Matthǽi, Simonis et Thaddǽi: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosmæ et Damiani et omnium Sanctorum tuorum; quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuæ muniamur auxilio.
36. O sacerdote, com os braços abertos. continua:
Pres: Hanc igitur oblationem servitutis nostræ, sed et cunctæ familiæ tuæ, quǽsumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab æterna damnatione nos eripi et in electorum tuorum iubeas grege numerari.
Une as mãos. Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres: Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quǽsumus, benedictam, Adscriptam, ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectissimi Filii tui, Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.
37. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui, pridie quam pateretur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas,
eleva os olhos,
elevat oculos, et elevatis oculis in cælum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.
38. Então prossegue:
Pres: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accipiens et hunc præclarum calicem in sanctas ac venerabiles manus suas, item tibi gratias agens benedixit, deditque discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.
39. Em seguida, diz:
Pres: Mysterium fidei.
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.
40. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Unde et memores, Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi, Filii tui, Domini nostri, tam beatæ passionis, necnon et ab inferis resurrectionis, sed et in cælos gloriosæ ascensionis: offerimus præclaræ maiestati tuæ de tuis donis ac datis hostiam puram, hostiam sanctam, hostiam immaculatam, panem sanctum vitæ æternæ et Calicem salutis perpetuæ.
Prossegue, de braços abertos:
Supra quæ propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium Patriarchæ nostri Abrahæ, et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.
Une as mãos e inclina-se, dizendo:
Supplices te rogamus, omnipotens Deus: iube hæc perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinæ maiestatis tuæ; ut, quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
omni benedictione cælesti et gratia repleamur.
Une as mãos.
Memento dos defuntos.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
3C: Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum, qui nos præcesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis.
Une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur.
Une as mãos.
Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Bate no peito dizendo:
4C: Nobis quoque peccatoribus famulis tuis,
de braços abertos, prossegue:
et extensis manibus prosequitur: de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris cum tuis sanctis Apostolis et Martýribus: cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Cæcilia, Anastasia et omnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non æstimator meriti, sed veniæ, quǽsumus, largitor admitte.
Une as mãos:
Per Christum Dominum nostrum. Per quem hæc omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis, et præstas nobis.
41. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
O povo aclama:
Ass: Amen.
ORAÇÃO DO SENHOR
42. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.
43. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.
44. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculórum.
O povo responde:
Ass: Amen.
45. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.
ÓSCULO DA PAZ
46. Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
Diác: Offerte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.
FRAÇÃO DO PÃO
47. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.
48. Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
AGNU-U-US DE-E-EI, QUI TOLLIS PECCA-A-ATA MU-U-UNDI:
MISERE-E-E-ERE NO-O-OBIS.
AGNU-U-US DE-E-EI, QUI TOLLIS PECCA-A-ATA MU-U-UNDI:
MISERE-E-E-ERE NO-O-OBIS.
AGNU-U-US DE-E-EI, QUI TOLLIS PECCA-A-ATA MU-U-UNDI:
DO-O-ONA NOBIS PA-A-ACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
49. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.
50. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima me
COMUNHÃO
51. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.
52. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.
53. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.
EU SOU O PÃO DA VIDA O QUE VEM A MIM NÃO TERÁ FOME
O QUE CRER EM MIM NÃO TERÁ SEDE
NINGUÉM VEM A MIM SE MEU PAI NÃO O ATRAIR
EU O RESSUSCITAREI, EU O RESSUSCITAREI
EU O RESSUSCITAREI NO DIA FINAL
EU O RESSUSCITAREI, EU O RESSUSCITAREI
EU O RESSUSCITAREI NO DIA FINAL
EU SOU O PÃO DA VIDA QUE SE PROVA E NÃO SE SENTE FOME
O QUE SEMPRE BEBER DO MEU SANGUE
VIVERÁ EM MIM E TERÁ A VIDA ETERNA
EU O RESSUSCITAREI, EU O RESSUSCITAREI
EU O RESSUSCITAREI NO DIA FINAL
EU O RESSUSCITAREI, EU O RESSUSCITAREI
EU O RESSUSCITAREI NO DIA FINAL
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus, et de múnere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum.
35. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.
ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO
36. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres: Oremus.E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Dómine, his sacrifíciis suscéptis, super fámulos tuos defúnctos misericórdiam tuam, et, quibus donásti baptísmi grátiam, da eis aeternórum plenitúdinem gaudiórum. Per Christum, Dominum nostrum.
O povo aclama:Ass: Amen.
37. Se for necessário, façam-se breves comunicações ao povo.
BÊNÇÃO FINAL
(Fiéis Defuntos)
Segue-se o rito de despedida. O presidente, abrindo os braços, saúda o povo:Pres.: Dominus vobiscum.
O povo responde:
Ass.: Et cum spiritu tuo.
O sacerdote ou diácono diz:
Pres: Benedícat vos Deus totíus consolatiónis, qui hóminem ineffábili bonitáte creávit, et in resurrectióne Unigéniti sui spem credéntibus resurgéndi concéssit.
Ass: Amen.
Pres: Nobis, qui vívimus, véniam tríbuat pro peccátis, et ómnibus defúnctis locum concédat lucis et pacis.
Ass: Amen.
Pres: Ut omnes cum Christo sine fine felíciter vivámus, quem resurrexísse a mórtuis veráciter crédimus.
Ass: Amen.
O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Et benedictio Dei omnipotentis, Patris, et Filii, + et Spiritus Sancti, descendat super vos et maneat semper.
Ass: Amen.
38. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diác ou Pres: Ite in pace, glorificando vita vestra Dominum.
Pres: Et benedictio Dei omnipotentis, Patris, et Filii, + et Spiritus Sancti, descendat super vos et maneat semper.
Ass: Amen.
38. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diác ou Pres: Ite in pace, glorificando vita vestra Dominum.
O povo responde:
Ass: Deo gratias!
Ass: Deo gratias!
ANTÍFONA MARIANA
SALVE, REGINA, MATER MISERICORDIAE
VITA, DULCEDO, ET SPES NOSTRA, SALVE
AD TE CLAMAMUS, EXSULES FILII HEVAE
AD TE SUSPIRAMUS, GEMENTES ET FLENTES
IN HAC LACRIMARUM VALLE
EIA, ERGO, ADVOCATA NOSTRA, ILLOS TUOS
MISERICORDES OCULOS AD NOS CONVERTE
ET JESUM, BENEDICTUM FRUCTUM VENTRIS TUI
NOBIS POST HOC EXILIUM OSTENDE
O CLEMENS, O PIA, O DULCIS VIRGO MARIA