Folheto Celebrativo | Solene Celebração Eucarística Pro Eligendo Romano Pontifice



FOLHETO CELEBRATIVO
PRO ELIGENDO ROMANO PONTIFICE

1. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

CANTO 

DOMINUS FORTITUDO PELBIS SUAE,
ET PROTECTOR SALUTARIUM CHRISTI SUI EST.
SALVUM FAC POPULUM TUUM DOMINE, 
ET BENEDIC HEREDITATI TUAE,
ET REGE EOS USQUE IN SAECULUM.

AD TE, DOMINE, CLAMABO, DEUS MEUS, 
NE SILEAS A ME: NEQUANDO TACEAS A ME, 
ET ASSIMILABOR DESCENDENTIBUS IN LACUM.

DOMINUS FORTITUDO PELBIS SUAE,
ET PROTECTOR SALUTARIUM CHRISTI SUI EST.
SALVUM FAC POPULUM TUUM DOMINE, 
ET BENEDIC HEREDITATI TUAE,
ET REGE EOS USQUE IN SAECULUM.

EXAUDI, DOMINE, VOCEM DEPRECATIONIS MEAE 
DUM ORO AD TE: DUM EXTOLLO MANUS MEAS
AD TEMPLUM SANCTUM TUUM.

DOMINUS FORTITUDO PELBIS SUAE,
ET PROTECTOR SALUTARIUM CHRISTI SUI EST.
SALVUM FAC POPULUM TUUM DOMINE, 
ET BENEDIC HEREDITATI TUAE,
ET REGE EOS USQUE IN SAECULUM.

SALVUM FAC POPULUM TUUM, DOMINE,
ET BENEDIC HAEREDITATI TUAE;
ET REGES EOS, ET EXTOLLE ILLOS USQUE IN AETERNUM.

DOMINUS FORTITUDO PELBIS SUAE,
ET PROTECTOR SALUTARIUM CHRISTI SUI EST.
SALVUM FAC POPULUM TUUM DOMINE, 
ET BENEDIC HEREDITATI TUAE,
ET REGE EOS USQUE IN SAECULUM.

2. Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras. 
Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres:
 In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.

3. O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: Pax vobis.
Ass: Et cum spiritu tuo.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o ato penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência:
Pres: Fratres, agnoscamus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda.
Ass: Confìteor Deo omnipotenti et vobis, fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, ppere et omissione, mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam Semper Virginem omnes Angelos et Sanctos et vos fratres, oràre pro me, ad Dominum Deum nostrum.

Pres: Misereatur nostri omnipotens Deus et, dimissis pecatis nostris, perducat nos ad vitam æternam.
Ass: Amen.

Pres: KYRIE, ELEISO-O-ON.
Ass: KÝRIE, ELÉIS-O-ON.

Pres: CHRISTE, ELEISO-O-ON.
Ass: CHRISTE, ELEISO-O-ON.

Pres:
 KYRIE, ELEISO-O-ON.
Ass: KÝRIE, ELÉISO-O-ON

HINO DE LOUVOR

5. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o hino.

CANTO

Pres: GLÓORIA IN EXCÉLSIS DEO.
Ass: ET IN TERRA PAX HOMÍNIBUS
BONÆ VOLUNTÁTIS.
LAUDÁMUS TE, BENEDÍCIMUS TE,
ADORÁMUS TE, GLORIFICÁMUS TE,
GRÁTIAS ÁGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLÓRIAM TUAM,
DÓMINE DEUS, REX CÆLÉSTIS,
DEUS PATER OMNÍPOTENS.
DÓMINE FILI UNIGÉNITE, IESU CHRISTE,
DÓMINE DEUS, AGNUS DEI, FÍLIUS PATRIS,
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, MISERÉ- RE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, SÚSCIPE DEPRECATIÓNEM NOSTRAM.
QUI SEDES AD DÉXTERAM PATRIS, MISERÉRE NOBIS.
QUÓNIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DÓMINUS,
TU SOLUS ALTÍSSIMUS, IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPÍRITU: IN GLÓRIA DEI PATRIS.
AMEN.

ORAÇÃO DA COLETA

6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: Oremus.
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote, abrindo os braços, reza a oração.
Deus, qui, pastor aeternus, gregem tuum assidua custodia gubernas, eum immensa tua pietate concedas ecclesiae pastorem, qui tibi sanctitate paáceat, et vigili nobis sollicitudine prosit. Per dominum nostrum iesum christum, filium tuum, in unitate spiritus sancti deus, per omnia saecula saeculorum. 
Ass: Amen.

PRIMEIRA LEITURA

7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
Leitor:
 Leitura do Livro do Profeta Isaías

O espírito do Senhor Deus está sobre mim, porque o Senhor me ungiu; enviou-me para dar a boa-nova aos humildes, curar as feridas da alma, pregar a redenção para os cativos e a liberdade para os que estão presos; para proclamar o tempo da graça do Senhor e o dia da vingança do nosso Deus; para consolar todos os que choram, para reservar e dar aos que sofrem por Sião uma coroa, em vez de cinza, o óleo da alegria, em vez da aflição. Vós sois os sacerdotes do Senhor, chamados 'ministros de nosso Deus'. Eu os recompensarei por suas obras segundo a verdade, e farei com eles uma aliança perpétua. Sua descendência será conhecida entre as nações, e seus filhos se fixarão no meio dos povos; quem os vir há de reconhecê-los como descendentes abençoados por Deus.

Leitor: Verbum Domini.
Ass: Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL

8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.
— MISERICORDIAS TUAS, DOMINE, IN AETERNUM CANTABO.
Ass: MISERICORDIAS TUAS, DOMINE, IN AETERNUM CANTABO.

— Encontrei e escolhi a davi, meu servidor, e o ungi, para ser rei, com meu óleo consagrado. Estará sempre com ele minha mão onipotente, e meu braço poderoso há de ser a sua força. 
Ass: MISERICORDIAS TUAS, DOMINE, IN AETERNUM CANTABO.

— Minha verdade e meu amor estarão sempre com ele, sua força e seu poder por meu nome crescerão. Ele, então, me invocará: `â senhor, vós sois meu pai, sois meu deus, sois meu rochedo onde encontro a salvação!'
Ass: MISERICORDIAS TUAS, DOMINE, IN AETERNUM CANTABO.

SEGUNDA LEITURA

9. Se houver segunda leitura, o leitor fará no ambão, como acima.
Leitor: Leitura da Carta de São Paulo aos Efésios.

Irmãos: Cristo instituiu alguns como apóstolos, outros como profetas, outros ainda como evangelistas, outros, enfim, como pastores e mestres. Assim, ele capacitou os santos para o ministério, para edificar o corpo de Cristo, até que cheguemos todos juntos à unidade da fé e do conhecimento do Filho de Deus, ao estado do homem perfeito e à estatura de Cristo em sua plenitude. Assim, não seremos mais crianças ao sabor das ondas, arrastados por todo vento de doutrina, ludibriados pelos homens e induzidos por sua astúcia ao erro. Motivados pelo amor queremos ater-nos à verdade e crescer em tudo até atingirmos aquele que é a Cabeça, Cristo. Graças a ele, o corpo, coordenado e bem unido, por meio de todas as articulações que o servem, realiza o seu crescimento, segundo uma atividade à medida de cada membro, para a sua edificação no amor.

Leitor: Verbum Domini.
Ass: Deo gratias.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO

6. Segue-se para o canto do Aleluia:

ALLEUIA, ALLEUIA, ALLELUIA.
ALLEUIA, ALLEUIA, ALLELUIA.

SICUT DILEXIT ME PATER, ET EGO DILEXI VOS:
MANETE IN DILECIONE MEA, DICIT DOMINUS.

ALLEUIA, ALLEUIA, ALLELUIA.
ALLEUIA, ALLEUIA, ALLELUIA.

7. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác:
 Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen
8. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Proclamatio et evangelii Iesu Christi, secundum Ioannem. 
Ass: Gloria tibi, Domine.

Diác ou Sac: 
Naquele tempo, disse Jesus a seus discípulos: “Como meu Pai me amou, assim também eu vos amei. Permanecei no meu amor. Se guardardes os meus mandamentos, permanecereis no meu amor, assim como eu guardei os mandamentos do meu Pai e permaneço no seu amor. Eu vos disse isso, para que minha alegria esteja em vós e a vossa alegria seja plena. Este é o meu mandamento: amai-vos uns aos outros, assim como eu vos amei. Ninguém tem amor maior do que aquele que dá sua vida pelos amigos. Vós sois meus amigos, se fizerdes o que vos mando. Já não vos chamo servos, pois o servo não sabe o que faz o seu senhor. Eu vos chamo amigos, porque vos dei a conhecer tudo o que ouvi de meu Pai. Não fostes vós que me escolhestes, mas fui eu que vos escolhi e vos designei para irdes e para que produzais fruto e o vosso fruto permaneça. O que então pedirdes ao Pai em meu nome, ele vo-lo concederá. Isto é o que vos ordeno: amai-vos uns aos outros”.
9. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
Ass: Laus tibi Christe.
10. O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
De verbis Evangelii remittantur peccata nostra.

HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

Credo in Deum Patrem omnipotentem, Creatorem caeli et terrae, et in Iesum Christum, Filium Eius unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad ínferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad caelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam aeternam. Amen.

LITURGIA EUCARÍSTICA

17. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice e o missal.

18. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

CANTO

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

CONGREGAVIT NOS IN UNUM CHRISTI AMOR.
EXSULTEMUS, ET IN IPSO JUCUNDEMUR.
TIMEAMUS, ET AMEMUS DEUM VIVUM.
ET EX CORDE DILIGAMUS NOS SINCERO.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL ERGO CUM IN UNUM CONGREGAMUR:
NE NOS MENTE DIVIDAMUR, CAVEAMUS.
CESSENT IURGIA MALIGNA, CESSENT LITES.
ET IN MEDIO NOSTRI SIT CHRISTUS DEUS.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL QUOQUE CUM BEATIS VIDEAMUS,
GLORIANTER VULTUM TUUM, CHRISTE DEUS:
GAUDIUM QUOD EST IMMENSUM, ATQUE PROBUM,
SAECULA PER INFINITA SAECULORUM. AMEN.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

11. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.

Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal. O diácono ou o sacerdote derrama vinho e um pouco d´água no cálice, rezando em silêncio:
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est particeps.

Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.

O sacerdote, inclinado, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.
Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
O sacerdote, em pé ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

12. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres:  Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
Ass: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

13. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres: Tuae nobis, Dómine, abundántia pietátis indúlgeat, ut, per sacra múnera quae tibi reverénter offérimus, gratum maiestáti tuae pastórem ecclésiae sanctae praeésse gaudeámus. Per christum dominum nostrum. 

Ass: AMEN.

PREFÁCIO DO ESPÍRITO SANTO II

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz ou canta:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et ustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: dómine, sancte pater, omnípotens aetérne deus: qui síngulis quibúsque tempóribus aptánda dispénsas, mirísque modis ecclésiae tuae gubernácula moderáris. Virtúte enim spíritus sancti ita eam adiuváre non désinis, ut súbdito tibi semper afféctu nec in tribulatióne supplicáre defíciat, nec inter gáudia grátias reférre desístat, per christum dóminum nostrum. Et ídeo, choris angélicis sociáti, te laudámus in gáudio confiténtes:

CANTO

SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS 
DOMINUS DEUS SABAOTH
PLENI SUNT CÆLI ET TERRA GLORIA TUA
HOSANA IN EXCELSIS!
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI
HOSANA IN EXCELSIS!
 
ORAÇÃO EUCARISTICA II

102. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Vere Sanctus es, Domine, fons omnis sanctitatis.
103. Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Hæc ergo dona, quǽsumus, Spiritus tui rore sanctifica,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.

104. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui cum Passioni voluntarie traderetur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accepit panem et gratias agens fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

105. Então prossegue:
Pres: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accipiens et calicem iterum tibi gratias agens dedit discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal, e faz a genuflexão para adorá-lo.

106. Em seguida, diz:
Pres: Mysterium fidei.
O povo aclama:
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.

107. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Memores igitur mortis et resurrectionis eius, tibi, Domine, panem vitæ et calicem salutis offerimus, gratias agentes quia nos dignos habuisti astare coram te et tibi ministrare. Et supplices deprecamur ut Corporis et Sanguinis Christi participes a Spiritu Sancto congregemur in unum.

1C: Recordare, Domine, Ecclesiæ tuæ toto orbe diffusæ, ut eam in caritate perficias una cum universo clero.

* Aqui pode-se fazer a menção dos Bispos Coadjutores ou Auxiliares, conforme vem indicado na Instrução Geral sobre o Missal Romano, n.109.

2C: Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte.

3C: Omnium nostrum, quǽsumus, miserere, ut cum beata Dei Genetrice Virgine Maria, beatis Apostolis et omnibus Sanctis, qui tibi a sǽculo placuerunt, æternæ vitæ mereamur esse consortes, et te laudemus et glorificemus
une as mãos
per Filium tuum Iesum Christum.

108. Ergue o cálice e a patena com hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et chuhm ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
Ass: Amen!

RITO DE COMUNHÃO

27. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere. 

O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Pater noster, qui es in caelis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris: et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo.

28. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:

Pres:
 Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: 
Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.

29. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres:
 Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. 
O povo responde:
Ass: Amen.

30. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres:
 Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.

31. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.

32. Enquanto isso, canta-se: 

CANTO

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS. MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS. MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
DONA NOBIS PACEM.

Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.

32. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.

33. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima me

COMUNHÃO

34. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

35. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

36. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

CANTO

EGO VOS ELEGI DE MUNDO
UT EATIS, ET FRUCTUM AFFERATIS,
ET FRUCTUS VESTER MANEAT.

BEATI IMMACULATI IN VIA, 
QUI AMBULANT IN LEGE DOMINI.

EGO VOS ELEGI DE MUNDO
UT EATIS, ET FRUCTUM AFFERATIS,
ET FRUCTUS VESTER MANEAT.

ET VENIAT SUPER ME MISERICORDIA TUA, DOMINE;
SALUTARE TUUM SECUNDUM ELOQUIUM TUUM.

EGO VOS ELEGI DE MUNDO
UT EATIS, ET FRUCTUM AFFERATIS,
ET FRUCTUS VESTER MANEAT.

OCULI MEI DEFECERUNT IN DESIDERIO SALUTARIS TUI
ET ELOQUIO IUSTITIAE TUAE.

EGO VOS ELEGI DE MUNDO
UT EATIS, ET FRUCTUM AFFERATIS,
ET FRUCTUS VESTER MANEAT.

37. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:

Jube, Domine, ut servare possimus ex pura est cor nostrum quod suscepit oris. Et turn hoc munus nobis remédium sempitérnum.
38. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

DEPOIS DA COMUNHÃO

Pres: Oremus.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Pres:  Refectos, Domine, Corporis et Sanguinis Unigeniti tui saluberrimo sacramento, nos mirífica tuae maiestatis gratia de illius pastoris concessione laetificet, qui et plebem tuam virtutibus instruat, et fidelium mentes evangelica veritate perfundat. Per Christum, Dominum nostrum.
Ass:  Amen.

141. Se necessário, façam-se breves comunicações ao povo.

BÊNÇÃO FINAL

142. Segue-se o rito de despedida. O sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono diz:
Diác: Inclinate vos ad benedictionem.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Benedícat vos omnípotens Deus, Pater, et Fílius +, et Spíritus Sanctus.
Ass: Amen.

143. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Pres ou Diác: Ite, missa est.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.

144. Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.

145. Caso ocorra ainda alguma ação litúrgica, omite-se o rito de despedida.

CANTO

AVE, REGINA CAELORUM
AVE, DOMINA ANGELORUM:
SALVE, RADIX, SALVE, PORTA
EX QUA MUNDO LUX EST OSTA:
GAUDE, VIRGO GLORIOSA
SUPER OMNES SPECIOSA
VALE, O VALDE DECORA
ET PRO NOBIS CHRISTUM EXORA
DIGNARE ME LAUDARE TE, VIRGO SACRATA
DA MIHI VIRTUTEM CONTRA HOSTES TUOS